Ευγένιος Τριβιζάς – Ένα δέντρο, μια φορά

Προσαρμογή για την οθόνη: Ευγένιος Τριβιζάς, Παναγιώτης Ράππας
Σκηνοθεσία – παραγωγή: Παναγιώτης Ράππας
Μουσική: Δημήτρης Παπαδημητρίου

Ένα παραμελημένο δέντρο, μαραζωμένο, γυμνό από φύλλα και καχεκτικό, που ποτέ δεν είχε αισθανθεί τη δροσιά του δάσους ούτε είχε ακούσει το κελάηδημα των πουλιών. Ένα παραμελημένο παιδί που ζει μοναχό σε ένα ερειπωμένο σπίτι χωρίς ποτέ να γνωρίσει τη ζεστασιά μιας αγκαλιάς, τη θαλπωρή ενός αληθινού σπιτιού. Και γύρω η χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα με τα στολισμένα δέντρα, τις κατάφορτες βιτρίνες από γλυκίσματα και παιχνίδια, και τους φορτωμένους περαστικούς να πηγαίνουν βιαστικοί κι αδιάφοροι στα σπίτια τους. Παιδί και δέντρο θα συναντηθούν ένα μαγικό χριστουγεννιάτικο βράδυ κι όλα θα γίνουν αλλιώς.

Το «Ένα δέντρο, μια φορά», αγαπημένο παραμύθι του Ευγένιου Τριβιζά, αγγίζει με φαντασία, ευαισθησία και δίχως ίχνος βίας σοβαρά θέματα της σύγχρονης ζωής όπως η μοναξιά, η εγκατάλειψη κι ο τρόπος που επιλέγουμε να αγνοούμε τη φύση.

Λότη Πέτροβιτς - Ανδρουτσοπούλου, Τη μέρα που γεννήθηκε ο Σεπτέμβρης...

   Τη μέρα που γεννήθηκε ο Σεπτέμβρης στη χώρα του παππού του, του Χρόνου, μια παρέα συννεφάκια έπαιζαν κυνηγητό στη γειτονιά.

     «Να πάω κι εγώ να παίξω μαζί τους;» ρώτησε ο Σεπτέμβρης τον πατέρα του το Φθινόπωρο.

     Το Φθινόπωρο, που ήταν ζωγράφος, είχε πολλή δουλειά και λίγη όρεξη για κουβέντες. Ζωγράφιζε με τα μακριά του πινέλα. ΄Εβαζε κίτρινα φύλλα στα δέντρα, χρυσαφένια σταφύλια στ’ αμπέλια και αφρισμένα κύματα στις ακρογιαλιές.

     «Να ρωτήσεις καλύτερα τη μητέρα σου» αποκρίθηκε.

     ΄Ετσι ο Σεπτέμβρης ρώτησε τη Βροχή.

     «Κυνηγητό;» ξαφνιάστηκε εκείνη. «Μα μόλις γεννήθηκες, δεν μπορείς!»

     «Μπορώ!» της αντιμίλησε ο γιος της. Αφού είμαι μήνας, τρέχω από την πρώτη μου μέρα.»

     «Άσ’ τον να παίξει με τα συννεφάκια!» μπήκε στη μέση ο παππούς ο Χρόνος. «Καιρός του είναι.»

     ΄Ετσι ο Σεπτέμβρης άρχισε να παίζει ολημερίς κυνηγητό με τους καινούριους του φίλους.

      Ένα πρωί όμως τα συννεφάκια πέρασαν εμπρός από το σπίτι του βιαστικά, ντυμένα με γκρίζες ποδιές και κρατώντας το καθένα μια σάκα γεμάτη νερό.

     «Ε, συννεφάκια! Για πού το βάλατε;» ρώτησε ο Σεπτέμβρης. «Δε θα παίξουμε σήμερα;»

     «Δεν μπορούμε!» είπαν μ’ ένα στόμα τα συννεφάκια. «Από σήμερα θα πηγαίνουμε κάθε μέρα σχολείο.

     Και συνέχισαν τον δρόμο τους βιαστικά.

     «Να πάω κι εγώ στο σχολείο μαζί τους;» ρώτησε ο Σεπτέμβρης τη μάνα του.

     Η κυρα-Βροχή ετοιμαζόταν να κατέβει στη γη να ποτίσει τους αγρούς και τους κήπους, να καταβρέξει τους δρόμους και να πλύνει τις πόλεις. Είχε φούριες λοιπόν και λίγο κέφι για λόγια.

     «Δε ρωτάς καλύτερα τον πατέρα σου;» είπε.

      ΄Ετσι ο Σεπτέμβρης ρώτησε το Φθινόπωρο, που ζωγράφιζε ακόμα.

     «Σχολείο;» απόρησε του λόγου του. «Μα δεν είσαι παρά δέκα ήμερών. Τα συννεφάκια ίσως έχουν προχωρήσει πολύ περισσότερο.»

     «Και τι σημασία έχει;» γκρίνιαξε ο γιος του. «΄Ενας μήνας δέκα ημερών δεν έχει προχωρήσει και λίγο. Αν ήμουν εννιά, θα καθόμουν στο σπίτι να τεμπελιάζω.»

     «Άσ’ τον να πάει σχολείο!» μπήκε στη μέση ο παππούς ο Χρόνος. «Καιρός είναι.»

     Έτσι ο Σεπτέμβρης έτρεξε γρήγορα, πρόφτασε τα συννεφάκια και πήγε μαζί τους στο σχολείο της Συννεφιάς…

(Απόσπασμα από το βιβλίο Τα παιδιά του Φθινόπωρου - Σειρά: Ιστορίες με τους 12 μήνες, Πατάκης 1988, 20η έκδοση 2018. Εικονογράφηση: με κολάζ της Λ.Π.-Α.)

_____________________

Πηγή: Ιστολόγιο Λότης Πέτροβιτς

Πάσχα 2019

Τελευταία μέρα πριν τις πασχαλινές διακοπές και στο σχολείο μας σήμερα επικρατούσε ένας πυρετός δημιουργίας. 

Την ιδέα είχε η γυμνάστριά μας, κυρία Βίκυ Γεωργαρά, που όλοι ξέρουμε πόσο αγαπά την παράδοση. Τα παιδιά έπλασαν με τη βοήθεια των δασκάλων τους λαζαράκια, τα παραδοσιακά ψωμάκια που έχουν σχήμα σπαργανωμένου ανθρώπου (δηλαδή αναπαριστούν τον Λάζαρο και την ανάστασή του) κι είναι γεμιστά με τριμμένα καρύδια, αμύγδαλα, σταφίδες και κανελογαρίφαλα. Το ψήσιμο ανέλαβαν με χαρά οι μαμάδες κι έτσι το σχολείο μοσχομύρισε χαρά και ζεστό ψωμί. 

Οι μαθητές της Β΄ τάξης έφτιαξαν με τη δασκάλα τους πασχαλινά διακοσμητικά κοτοπουλάκια. Ξαφνικά γέμισε η αυλή μας χρώματα και χαρούμενα τιτιβίσματα.

Τα παιδιά της Γ΄ τάξης έκαναν σε όλους μας μια ευχάριστη έκπληξη –έφτιαξαν και χάρισαν σε κάθε μαθητή του σχολείου πασχαλιάτικες κάρτες με ευχές. Δυστυχώς εδώ η τεχνολογία μάς πρόδωσε και δεν έχουμε σχετική φωτογραφία.

Με τούτα και μ' εκείνα αποχαιρετιστήκαμε όλοι χορτασμένοι αγάπη, συνεργασία, δημιουργία και γλυκό ψωμί. Και του χρόνου, λοιπόν! 

Καλό Πάσχα σε όλους!

6 Μαρτίου – Πανελλήνια Ημέρα κατά της Σχολικής Βίας και του Εκφοβισμού

Η 6η Μαρτίου έχει καθιερωθεί από το Υπουργείο Παιδείας ως πανελλήνια ημέρα κατά της σχολικής βίας και του εκφοβισμού.

Ο όρος «εκφοβισμός και βία στο σχολείο» (school bullying), όπως και ο όρος «θυματοποίηση» (victimization) χρησιμοποιούνται για να περιγράψουν μια κατάσταση κατά την οποία ασκείται εσκεμμένη, απρόκλητη, συστηματική και επαναλαμβανόμενη βία και επιθετική συμπεριφορά με σκοπό την επιβολή, την καταδυνάστευση και την πρόκληση σωματικού και ψυχικού πόνου σε μαθητές από συμμαθητές τους, εντός και εκτός σχολείου.

Ο σχολικός εκφοβισμός εμφανίζεται με τη μορφή του λεκτικού εκφοβισμού (κοροϊδία, διακρίσεις, ντροπιαστικά σχόλια), του κοινωνικού εκφοβισμού (διάδοση φημών, καταστροφή προσωπικών αντικειμένων, απομόνωση από την ομάδα), του σωματικού εκφοβισμού (χτυπήματα, σπρωξίματα, κλωτσιές), του ηλεκτρονικού εκφοβισμού (εκβιασμός μέσω Διαδικτύου και ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, μέσω μηνυμάτων στο κινητό τηλέφωνο).

Κύρια χαρακτηριστικά του σχολικού εκφοβισμού είναι:

• Πρόθεση από το παιδί-δράστη να βλάψει το παιδί-στόχο
• Έλλειψη δικαιολογίας για την εκφοβιστική πράξη που συχνά είναι απρόκλητη
• Επανάληψη της εκφοβιστικής συμπεριφοράς
• Ικανοποίηση που λαμβάνει ο δράστης από τη βλάβη που προκαλείται στο θύμα

Με βάση τα αποτελέσματα μιας μελέτης που πραγματοποίησε η Εταιρεία Ψυχοκοινωνικής Υγείας του Παιδιού και του Εφήβου σε συνεργασία με την Παιδαγωγική σχολή του Α.Π.Θ το 29% των μαθητών έχει υποστεί κάποια μορφή εκφοβισμού εντός του σχολικού περιβάλλοντος με συχνότητα δύο ως τρεις φορές το μήνα ή και περισσότερο. Τα αγόρια είναι πιο συχνά θύτες και θύματα εκφοβιστικής συμπεριφοράς, που εμφανίζεται κυρίως στο σχολικό περιβάλλον σε χώρους χωρίς επίβλεψη από τους εκπαιδευτικούς, όπως η αυλή, ο διάδρομος και η τάξη κατά τη διάρκεια του διαλείμματος. Η κατάσταση αυτή μπορεί να επηρεάσει την ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού και τη διαδικασία της μάθησης. Πιο συγκεκριμένα, τα παιδιά που γίνονται θύματα σχολικού εκφοβισμού, αρχικά νοιώθουν φόβο, απόγνωση και παρουσιάζουν τάσεις φυγής. Αισθάνονται ότι απειλούνται, τρομάζουν, αρνούνται να πάνε σχολείο και παρουσιάζουν συμπτώματα σχολικής φοβίας. Μπορεί επίσης να γίνουν επιθετικά και νευρικά, ενώ δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις όπου τα ίδια τα παιδιά - θύματα μπορούν να γίνουν θύτες σε άλλα παιδιά ή στα αδέρφια τους στο σπίτι.

Αίτια

Η διαφορετικότητα, οτιδήποτε δηλαδή ξεφεύγει από το μέσο φυσιολογικό μπορεί να μην είναι εύκολα αποδεκτή. Διαφορές στο χρώμα, την εθνικότητα, τα ευρέως διαδεδομένα πρότυπα ομορφιάς, το νοητικό και συναισθηματικό επίπεδο ενός ατόμου αποτελούν αντικείμενο χλευασμού όταν δεν υπάρχει παιδεία, καλλιέργεια σε ατομικό και κοινωνικό επίπεδο. Τα παιδιά συχνά αντιγράφουν από τους γονείς απαξιωτικές συμπεριφορές σε άτομα που απλά διαφέρουν.

• Συχνά οι ίδιοι οι γονείς, ειδικά των αγοριών, προσπαθούν να μάθουν στα παιδιά τους να μην έχουν ευαισθησίες και να είναι δυνατά, διεκδικητικά και κάποιες φορές επιθετικά.
• Η οικονομική κρίση των τελευταίων ετών ωθεί τους γονείς προσπαθώντας να εξασφαλίσουν την επιβίωση της οικογένειας να είναι ουσιαστικά ή συναισθηματικά απόντες από την ανατροφή και τον έλεγχο των παιδιών τους.
• Το Διαδίκτυο, που ευρέως χρησιμοποιείται από την πλειοψηφία των παιδιών, αποτελεί έναν ασφαλή χώρο για τους θύτες, νιώθοντας ασφάλεια και αυτοπεποίθηση, να εκτονώσουν τα αρνητικά τους συναισθήματα  (cyber bullying).

Θύματα σχολικού εκφοβισμού πέφτουν τα παιδιά που αποκλίνουν από τον μέσο όρο είτε στις επιδόσεις είτε στην εμφάνιση είτε στη συμπεριφορά. Συνήθως είναι παιδιά εσωστρεφή που παρουσιάζουν τάσεις απομόνωσης ή εμφανίζουν δυσκολία στην επικοινωνία τους με τους γονείς, τους δασκάλους ή άλλα άτομα του περιβάλλοντός τους.

Οι θύτες, απ' την άλλη, είναι παιδιά με χαμηλή αυτοεκτίμηση, μέτριες σχολικές επιδόσεις και δυσμενές οικογενειακό περιβάλλον. Το μεγαλύτερο ποσοστό των παιδιών-θυτών αντιμετωπίζει σοβαρές προσωπικές δυσκολίες, κάτι που τα οδηγεί σε θυμό, απογοήτευση και θλίψη και τελικά σε παραβατικές συμπεριφορές σε μια προσπάθεια να αυτοεπιβεβαιωθούν.

Ο σχολικός εκφοβισμός είναι ένα πολύ σημαντικό ζήτημα που πρέπει να αντιμετωπίζεται, επειδή έχει σοβαρές συνέπειες στον ψυχισμό των παιδιών. Καθοριστικό ρόλο στην αντιμετώπισή του παίζουν κατά κύριο λόγο οι γονείς, οι οποίοι οφείλουν να επικοινωνούν με τα παιδιά τους και να τα μάθουν να σέβονται τη διαφορετικότητα των άλλων ανθρώπων γύρω τους, αλλά και να υπερασπίζονται τα παιδιά που γίνονται αντικείμενο διακρίσεων και εκφοβισμού. 

Οι γονείς των παιδιών-στόχων θα πρέπει να βοηθήσουν τα παιδιά τους να εκφράζουν και να μην αποκρύπτουν το πρόβλημά τους, να τους τονώσουν την αυτοπεποίθηση και να τα κάνουν να αντιληφθούν πως δεν φταίνε τα ίδια για την κακή συμπεριφορά των άλλων απέναντί τους. Ακόμη να βρίσκονται κοντά στα παιδιά τους και να αντιλαμβάνονται οποιαδήποτε αλλαγή στη συμπεριφορά ή τη διάθεσή τους 

Οι γονείς των παιδιών-δραστών θα πρέπει να αναγνωρίσουν το πρόβλημα και να βοηθήσουν τα παιδιά τους να ξεπεράσουν τις προσωπικές τους δυσκολίες.

Το σχολείο μας συμμετείχε και φέτος στην προσπάθεια για ενημέρωση και ευαισθητοποίηση των μαθητών απέναντι στο σοβαρό αυτό ζήτημα. Οργανώθηκαν συζητήσεις με τα παιδιά, προβολές, ανάγνωση κειμένων, ενώ τα παιδιά εκφράστηκαν και καλλιτεχνικά με ζωγραφιές και δρώμενα. Τα δευτεράκια μας, μάλιστα, σκάρωσαν με τη δασκάλα τους συνθήματα κατά της βίας, τα έγραψαν σε πολύχρωμα μπαλόνια και με περηφάνια μας δήλωσαν: «Όχι στη βία, ναι στη φιλία», «Σκέψου καλά πριν κάνεις κακό σε κάποιον», «Είναι πιο ωραίο ν' αγαπάς», «Όχι στο ξύλο, ναι στον φίλο», «Αγαπώ, δεν μισώ», κ.ά.

______________________

Πηγές:

α) ΙΚΥ
β) Βικιπαίδεια
γ) Ιατρονέτ

Τα τυπάκια, τεύχος 2

Το δεύτερο τεύχος του περιοδικού μας είναι εδώ! Καλή ανάγνωση!

ΤΑ ΤΥΠΑΚΙΑ ΤΕΥΧΟΣ 2 - Ιανου... by on Scribd

Πιότρ Ίλιτς Τσαϊκόφσκι, Ο Καρυοθραύστης

Χαρούμενο και δημιουργικό το 2019!
Τι θα λέγατε να το υποδεχτούμε με ένα υπέροχο έργο της παγκόσμιας τέχνης;

Ο Καρυοθραύστης

Το 1816 ο Γερμανός συγγραφέας Έρνστ Χόφμαν έγραψε ένα παραμύθι με τίτλο «Ο Καρυοθραύστης και ο βασιλιάς των ποντικών», μια σκληρή ιστορία για την ανθρώπινη φύση και τη φιλία. Το παραμύθι αυτό διασκευάστηκε το 1844 από τον Αλέξανδρο Δουμά, έναν από τους πιο πολυδιαβασμένους Γάλλους συγγραφείς, ο οποίος μετέτρεψε την ιστορία αυτή σε ένα τρυφερό παιδικό παραμύθι που διαβάζεται μέχρι τις μέρες μας.

Το 1891 ο διευθυντής των «Αυτοκρατορικών Μπαλέτων» της Αγίας Πετρούπολης Ιβάν Βσεβολόζκι παρήγγειλε στον συνθέτη Πιότρ Ίλιτς Τσαϊκόφσκι δύο έργα, μία όπερα κι ένα μπαλέτο, τα οποία θα ανέβαιναν στην ίδια παράσταση. Ο Τσαϊκόφσκι για το μπαλέτο συμβουλεύτηκε τον φίλο του χορογράφο Μαριούς Πετιπά, ο οποίος του πρότεινε το παραμύθι του Χόφμαν στη διασκευή του Αλέξανδρου Δουμά.

Η πρεμιέρα του Καρυοθραύστη έγινε στις 18 Δεκεμβρίου 1892 στο θέατρο Μαρίνσκι της Αγίας Πετρούπολης σε λιμπρέτο του Μαριούς Πετιπά και χορογραφία των Μαριούς Πετιπά και Λεβ Ιβάνοφ. Και ενώ οι κριτικοί επαίνεσαν την υπέροχη μουσική του Τσαϊκόφσκι, είχαν ενστάσεις για το ανέβασμα του μπαλέτου. Έτσι το έργο παρέμεινε στην αφάνεια. Παρουσιάστηκε ξανά για πρώτη φορά στο Λονδίνο το 1934 και δέκα χρόνια αργότερα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Άρχισε να γνωρίζει επιτυχία σε παγκόσμια κλίμακα μόλις τη δεκαετία του '60, ενώ σήμερα πια αποτελεί ένα από τα διασημότερα έργα μπαλέτου και παίζεται σε όλο τον κόσμο, με αρκετές διασκευές στη χορογραφία, καθώς ο κάθε χορογράφος προσπαθεί να δώσει τη δική του εκδοχή της ιστορίας, πάντα μέσα στα πλαίσια του πρωτότυπου κειμένου. Η συνηθέστερη εποχή που ανεβαίνει είναι τα Χριστούγεννα, καθώς τότε είναι κατάλληλο το ρεαλιστικό σκηνικό για τη φανταστική αυτή ιστορία και παρουσιάζεται κάθε χρόνο.

Λίγα λόγια για την υπόθεση

Η ιστορία εκτυλίσσεται παραμονή Χριστουγέννων σ' ένα σπίτι μιας μικρής γερμανικής πόλης.

Στην πρώτη πράξη ο Ντροσελμάγιερ, παιχνιδοποιός και νονός της μικρής Κλάρας, της χαρίζει ένα κινούμενο στρατιωτάκι που λειτουργεί και σαν καρυοθραύστης. Με το τέλος της γιορτής η Κλάρα μπαίνει στο ήσυχο πια σαλόνι για να κοιμίσει το στρατιωτάκι-καρυοθραύστη. Το ρολόι σημαίνει μεσάνυχτα, το κορίτσι αποκοιμιέται και στον ύπνο του μεταφέρεται σε έναν παραμυθένιο κόσμο. Το χριστουγεννιάτικο δέντρο μεγαλώνει και όλα τα παιχνίδια ξαφνικά ζωντανεύουν και πολεμούν με μεγάλα ποντίκια που εισβάλλουν στο δωμάτιο. Τελικά ο καρυοθραύστης κερδίζει τη μάχη και μεταμορφώνεται σε έναν όμορφο πρίγκιπα.

Στη δεύτερη πράξη το όνειρο συνεχίζεται με την Κλάρα και τον πρίγκιπα-καρυοθραύστη να ξεκινούν για ένα μαγικό ταξίδι. Περνούν από τη Βασίλισσα του Χιονιού, αλλά και από τη χώρα των Ζαχαρωτών με τη νεράιδα Ζαχαρένια. Η Κλάρα δεν θέλει να αποχωριστεί τον Καρυοθραύστη της, όμως ξυπνά ανήμερα τα Χριστούγεννα κοντά στην οικογένειά της κρατώντας στα χέρια της το στρατιωτάκι-καρυοθραύστη, την κούκλα που της χάρισε ο νονός της.

Παρακάτω απολαύστε το υπέροχο αυτό μπαλέτο από την παράσταση που δόθηκε στο Θέατρο Μαρίνσκι στην Αγία Πετρούπολη στις 25 Δεκεμβρίου του 2016.

Τσαϊκόφσκι, Ο Καρυοθραύστης (Μπαλέτο σε δύο πράξεις)
Θέατρο Μαρίνσκι, Αγία Πετρούπολη
[Για καλύτερη εμπειρία θέασης επιλέξτε προβολή σε πλήρη οθόνη]


_________________


Πηγές:
α) wikipedia
β) Σαν σήμερα